نبود تجهیزات فیلمبردار را خلاق می‌کند/ چالش‌های تولید «احمد»
تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۸۳۶۸۵
به گزارش خبرنگار مهر، فیلم سینمایی «احمد» برای اولین بار قصه‌ای ناگفته از ۱۸ ساعت ابتدایی حادثه تراژیک زلزله بم و عمل قهرمانانه شهید احمد کاظمی در این ساعات پُرالتهاب را همزمان با بیستمین سالگرد این اتفاق روایت می‌کند. امیرعباس ربیعی و رضا محبی‌نوری فیلمنامه اثر را نوشتند و حبیب والی‌نژاد تهیه‌کننده آن را برعهده دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به بهانه حضور این فیلم در بخش سودای سیمرغ چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، با هاشم مرادی مدیر فیلمبرداری این اثر، گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید.
*اولین انگیزه شما برای همکاری با یک پروژه چیست؟ چه دلایلی شما را برای حضور در یک فیلم ترغیب می‌کند؟
ایده و داستان خوب و جذاب نه تنها برای فیلمبردار، بلکه برای تمام عوامل فیلم کشش دارد؛ به ویژه اگر بدانم که من به عنوان فیلمبردار می‌توانم نتیجه خوبی را رقم بزنم و تاثیر مثبتی در روند شکل‌گیری فیلم داشته باشم. چراکه فیلمبردار کسی است که ماکت ذهنی کارگردان را با توجه به قصه موجود به تصویر تبدیل می‌کند.چالش ما در فیلم «احمد» جست‌وجو برای پیدا کردن لوکیشن اصلی یعنی فرودگاه بم بود. ما جاهای زیادی را گشتیم اما نتوانستیم شبیه‌اش را پیدا کنیم و در نهایت فرودگاه قدر و فتح را برای لوکیشن انتخاب کردیم
باید بگویم که اولویت اول برای من فیلمنامه است؛ به ویژه اگر محتوای آن انسان و روابط انسانی باشد. اما گاهی این اولویت‌ها جابه‌جا می‌شود. مثلا ممکن است یک فیلم با من همسویی نداشته باشد اما به دلیل رفاقتم با کارگردان یا توانایی او حضور در پروژه را بپذیرم. در واقع هر کسی که در عرصه فیلمسازی فعالیت می‌کند، به دنبال این است که با اثر سینمایی همکاری کند که دارای شاخصه‌های هنری باشد. اما با تمام این حرف‌ها پیش می‌آید که بنا به دلایل مالی وارد یک کاری شوم؛ نه تنها من بلکه برای هر کس دیگری که در این عرصه فعالیت می‌کند، این اتفاق رخ می‌دهد.
خیلی وقت‌ها ما برای بحث مالی وارد یک پروژه می‌شویم در غیر این صورت راضی به همکاری نیستیم. در نهایت من همه تلاشم را می‌کنم با هر اولویتی که وارد یک فیلم شوم در راستای ماکت ذهنی کارگردان و باتوجه به فیلمنامه، که نقطه وصل همه عوامل به فیلم است، قرار بگیرم و در خدمت کار باشم؛ حتی اگر با پروژه همفکر نباشم.
*با توجه به این مساله که «احمد» چندمین همکاری شما با امیرعباس ربیعی به عنوان کارگردان و محمدرضا شجاعی به عنوان طراح صحنه است، به طور قطعی شما به یک نگاه مشترک رسیده‌اید. این اتفاق چه خوبی‌هایی دارد؟ به نظر شما آیا این کار تیمی و این اعتماد و نگاه مشترک باعث از بین رفتن خلاقیت به هنگام تولید یک اثر نمی‌شود؟
داشتن نگاه مشترک با کارگردان و طراح صحنه لازمه یک کار خوب است. هر کدام از این افراد با هر تفکر و دیدگاهی اگر در یک فیلم جدید با همدیگر مواجه شوند، باید در فیلمنامه به نقطه مشترک برسند. این آدم‌ها جمع می‌شوند تا یک اثر هنری و سینمایی خلق کنند. به عنوان مثال یک کارگردان ممکن است که دارای فکر و ایده واحد باشد و در طول حیات کاری‌اش روی موضوعات مختلفی کار کند؛ نمی‌توان انتظار داشت که یک کارگردان همواره به یک شکل کار کند. مبنای کار ما فیلمنامه است که متفاوت از فیلمنامه‌های قبلی است. ممکن است جهان‌بینی کارگردان در فیلمنامه جدید هم نمود پیدا کند ولی به لحاظ فرم و اجرا با کارهای قبلی فرق خواهد داشت و خود قصه هم با کار قبلی متفاوت خواهد بود. نقطه مشترک داشتن در نگاه تکنیکال و فرمی بسیار مثبت‌تر از زمانی است که ما اختلاف سلیقه داشته باشیم و هر کس ساز خودش را بزند.
باید بگویم که کارگردان داشته‌ها و جهان‌بینی‌هایی دارد که مختص به خودش است اما در مواجه‌اش با هر فیلمی مضمون متفاوتی دارد و حتی کارگردان سعی می‌کند نسبت به خود و اثر قبلی‌اش متفاوت باشد. برای عوامل هم همین است، زمانی که ما با یک اثر جدید مواجه می‌شویم سعی می‌کنیم مختصات اثر جدید را در نظر بگیریم. به ویژه که «احمد» نسبت به ۲ کار قبلی امیرعباس ربیعی کار متفاوتی بود و خوشبختانه می‌توان گفت که با آقایان شجاعی و ربیعی به لحاظ فرم و اجرا به یک نقطه مشترک رسیدیم.
ما در این اثر به این نتیجه رسیدیم که دوربین روی دست باشد و مواجه ما به لحاظ مستندگونه بودن کار چگونه اجرا شود. ما تصاویر مستندی را از بم و روایت فتح دیدیم و سعی کردیم کار را به فضایی نزدیک کنیم که ما به ازا داشته باشد. خوشبختانه این اشتراک نظر وجود داشت، مضاف بر اینکه ما هرکدام سلیقه خاص خودمان را داشتیم ولی به تعامل رسیدیم. در میان ما اگر کسی نظری داشت در میان می‌گذاشت و در نتیجه به یک نقطه واحدی به لحاظ فرم و اجرا رسیدیم که در «احمد» می‌بینید. «احمد» از نظر من به آنچه ما از فیلم می‌خواستیم، نزدیک است.
*ماجراهای فیلم «احمد» درباره شهید احمد کاظمی در ساعات اولیه زلزله بم است. رویکرد شما از نظر فنی در این فیلم چگون بود؟ با چه چالش‌هایی مواجه بودید؟ پیش از این در ژانر حادثه‌ای کار کرده بودید یا نه؟ این ژانر چه مقتضیاتی دارد؟
هر فیلمی چالش‌های خاص خودش را دارد به ویژه در سینمای ما که بحث‌های مالی مانع بسیاری از اتفاق هاست. خوشبختانه آقای حبیب والی‌نژاد، تهیه‌کننده محترم اثر، بسیار زحمت کشیدند که ما کمتر دچار این مسایل شویم. چالش ما در فیلم «احمد» جست‌وجو برای پیدا کردن لوکیشن اصلی یعنی فرودگاه بم بود. ما جاهای زیادی را گشتیم اما نتوانستیم شبیه‌اش را پیدا کنیم و در نهایت فرودگاه قدر و فتح را برای لوکیشن انتخاب کردیم. ما بخش‌های زیادی را در پایگاه هوایی قدر فیلمبرداری کردیم و بخش‌های بیابانی را در فرودگاه فتح انجام دادیم. در نهایت با تلاش گروه تهیه و تولید این مساله را حل کردیم.«احمد» درباره مسؤولی است که دغدغه مردم داشته، انسان بوده و انسانیت را درک کرده است. تجربه کار در این فیلم به من نشان داد که اگر تمام مسؤولان ما مانند شهید احمد کاظمی بودند، مردم مشکلات کمتری داشتند. امیدوارم مسؤولان درست و مسؤولانه مانند ایشان عمل کنند
قالب فیلم‌های حادثه‌ای بر اساس حوادثی است که قابل پیش‌بینی نیست و ویژگی این ژانر، تعلیق و غیرقابل پیش‌بینی بودن قصه است. زلزله بم مساله آشنایی برای مخاطبان است اما امیرعباس ربیعی با درایتی که داشت، توانست با تعلیق مخاطب را پیگیر داستان کند. خرده قصه‌های «احمد» برای مخاطب کشش و جذابیت دارد و این فیلم حادثه‌ای پس از پخش می‌تواند جزو فیلم‌های خوب سینمای ایران شود.
* کدام یک از این موارد در فیلمبرداری یک اثر برای شما در اولویت قرار دارد؟ توجه به قصه یا ثبت قاب و تصویری زیبا؟
قصه برای من اولویت اصلی است. من معتقدم که قاب‌بندی، رنگ و نور همه در خدمت محتوا است و در واقع دوربین و همه عوامل باید در خدمت شخصیت‌ها و داستان باشند. من فیلم‌های «لباس شخصی»، «ضد»، «احمد» به علاوه چند فیلم کوتاه را با امیرعباس ربیعی کار کرده‌ام. اگر شما مجموع این آثار را کنار هم بگذارید به لحاظ رنگ، نور و قاب‌بندی متفاوت از یکدیگر هستند و قابل حدس زدن نیست که همه این‌ها کار یک نفر است. مثلا قاب‌بندی «ضد» کلاسیک است اما در «احمد» دوربین یک شلختگی و سیالاتی را دارد که شما فضا را مستندگونه می‌بینید. همه چیز در فیلم باید به شکل دراماتیک در خدمت فیلمنامه باشد؛ من سعی کردم اینگونه کار کنم و امیدوار مخاطب هم کار را این گونه ببیند. در «احمد» علیرغم اینکه در تلاش بودیم تا کار به مستند نزدیک شود اما درآ خر شاخصه و جذابیت سینمایی‌اش را حفظ کردیم.
*کارگردان چگونه می‌تواند به فیلمبردار یک اثر کمک کند؟ «احمد» چندمین همکاری شما با امیرعباس ربیعی بود؟ چه قدر در این اثر دست‌تان برای قاب‌بندی‌ها باز بود؟
رسیدن به اتفاق نظر کارگردان و فیلمبردار مهمترین و مشکل‌ترین کار و در بسیاری از مواقع ارجاع به مستندات کمک‌ساز است. ما با این راهکار به این نتیجه مهم رسیدیم که دوربین باید روی دست باشد. هرچند خیلی جاها به لحاظ زمانی نتوانستیم طبق پیش‌تولید پیش برویم اما درک درست کارگردان از تکنیک و تجهیزات خیلی به کار اجرایی فیلمنامه کمک می‌کند.
* آیا این درست است که تجهیزات را مهمترین مولفه فیلمبرداری یک اثر بدانیم؟ شما برای ساخت این اثر تجهیزات کافی در اختیار داشتید؟
به نظرم تجهیزات در فیلمبرداری مهم است اما کافی و همه‌چیز نیست. یعنی تمام کار فیلمبرداری، تجهیزات نیست، بلکه فکر و اندیشه پشت آن است. افراد زیادی را داریم که با تجهیزات کم آثار هنری درخشان و ماندگاری ساخته‌اند. بله تجهیزات بسیار مهم است و کار را آسان می‌کند اما باید گفت که نبود تجهیزات فیلمبردار را خلاق می‌کند. حتی در سکانسی از فیلم «احمد» شهید احمد کاظمی می‌گوید؛ من هیچ‌وقت امکانات کافی نداشتم اما همیشه هم شده است.
به نظر من در کار هنری خلاقیت، فکر و اندیشه غالب بر تجهیزات است. خوشبختانه در این اثر ما تجهیزات خوبی داشتیم و از جایی به بعد تصمیم گرفتیم با ۲ دوربین کار کنیم.
* اگر بخواهید توصیف کوتاهی از فیلم «احمد» داشته باشید، چه می‌گویید؟ حضور در این پروژه چه تجربه‌ای را برایتان رقم زد؟
«احمد» درباره مسؤولی است که دغدغه مردم داشته، انسان بوده و انسانیت را درک کرده است. تجربه کار در این فیلم به من نشان داد که اگر تمام مسؤولان ما مانند شهید احمد کاظمی بودند، مردم مشکلات کمتری داشتند. امیدوارم مسؤولان درست و مسؤولانه مانند ایشان عمل کنند.
کد خبر 6014984منبع: مهر
کلیدواژه: شهيد احمد کاظمي امیرعباس ربیعی فیلمبرداری چهل و دومین جشنواره فیلم فجر فیلم احمد هاشم مرادی چهل و دومین جشنواره فیلم فجر جشنواره فیلم فجر تئاتر ایران هنرمندان تئاتر فیلم سینمایی جمشید جم چهل و دومین جشنواره تئاتر فجر موسیقی انقلاب بهروز شعیبی محمد خزاعی پوستر حمید شاهنگیان شهید احمد کاظمی امیرعباس ربیعی قاب بندی یک فیلم یک اثر یک کار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۸۳۶۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افزایش غیر منطقی تعرفه برق با شعار سال هم خوانی ندارد
به گزارش خبرنگار مهر، تیمور پورحیدری پیش از ظهر پنجشنبه در جلسه شورای گفت و گوی بخش خصوصی با دولت با اشاره به مقوله تعیین سقف ارزی اظهار کرد: بسیاری از واحدهای صنعتی موجود که نیازمند منابع ارزی برای خرید مواد اولیه به ویژه افزایش میزان تولید در اجرای طرح توسعه هستند با چالش جدی روبرو خواهند بود.
وی با بیان اینکه واحدهای جدیدالاحداث چون سابقه فعالیت ارزی نداشتند دچار چالش می‌شوند، افزود: در این زمینه وزارت صمت با پیگیری‌های مستمر و الزام به ثبت برنامه تولید از سوی واحدهای صنعتی تمرکز خود را بر امین ارز بخش تولید و بازرگانان مربوط به شرکت‌های تولیدی قرار داده است.
مدیر کل صنعت معدن و تجارت گیلان با تشریح صف دریافت ارز در بانک مرکزی که طولانی بوده و تا دو ماه طول می‌کشد، اضافه کرد: برای تأمین سرمایه در گردش با توجه به نوسانات قیمتی نیازمند تسهیلات مناسب با زمان بازپرداخت بیش از ۲ سال هستیم.
وی افزود: شنیده‌ها حاکی از این است که سود تسهیلات بانکی به ۳۱ تا ۳۹ درصد در حال افزایش هست و بانک‌ها از هم اکنون به صورت غیررسمی به مشتریان اعلام می‌کنند که می‌توانیم تسهیلات بدهیم.
پور حیدری با تاکید بر اینکه بیش از ۱۴۰ طرح صنعتی نیمه تمام با پیشرفت فیزیکی ۶۰ درصد به بالا منتظر تسهیلات مناسب بانکی هستند که طرح خود را تکمیل و به بهره برداری و اشتغال برسانند، گفت: ابلاغ تسهیلات جدید به صورت فوری می‌تواند کارگشا باشد و برای تحقق اهداف شعار سال کمک کند.
مدیر کل صنعت معدن و تجارت گیلان با ابراز تأسف از اینکه تولید و صنعت گیلان در ابتدای سال؛ دچار سانحه برق گرفتگی شدید شد، افزود: افزایش غیر منطقی و غیر کارشناسانه تعرفه برق آن هم بیش از ۹۰۰ درصد، با شعار سال همخوانی ندارد و کارخانجات را با چالش اساسی مواجه می‌کند.
وی با تشریح وضعیت کارخانه‌ها در پی افزایش تعرفه‌ها ادامه داد: کارخانه آردی که ۳۸ میلیون ماهانه هزینه برق پرداخت می‌کرد اکنون باید ۴۸۰ میلیون پرداخت کند در غیر این صورت برق قطع می‌شود، بنابراین طبعاً آرد گران و مصرف نهایی نان و کلوچه و کیک و صنایع وابسته آن نیز گران عرضه می‌شود.
پورحیدری اضافه کرد: علیرغم چالش قطع و زمان بندی مصرف برق صنایع در ایام گرم پیش روی سال، افزایش تعرفه تحت عنوان ترانزیت، نیز مزید بر علت قطع برق در فصل گرما است که واقعاً برای جامعه بزرگ صنعتی ما رنج آور شده است.
مدیر کل صنعت معدن و تجارت گیلان با بیان اینکه مشکل کمبود اراضی صنعتی به ویژه در مرکز استان هم یک چالش حل نشده است، تصریح کرد: امور اراضی و منابع طبیعی استان باید نقاط و زون هایی را برای ایجاد شهرک‌های صنعتی جدید اعلام کنند.
پورحیدری بر ضرورت تخصیص تسهیلات جدید به کسب و کارهای خرد و تولیدی صنفی اشاره کرد که تاکنون این اتفاق نیفتاده است، افزود: بیش از ۱۷ هزار واحد تولیدی صنفی در حاشیه و داخل شهر استان به صورت کارگاهی مشغول فعالیت هستند ولی مسیر اعطای تسهیلاتی برایشان مشخص نشده و در قالب کارگروه رونق تولید دیده نشده‌اند.
وی افزود: موضوع تأمین زمین مناسب برای احداث یک میدان میوه و تره بار مطلوب با قابلیت‌های همچون پارکینگ، بازارچه خرده فروشی، فروشگاه‌های بزرگ توزیع کننده اقلام اساسی، انبار، سردخانه علی رغم مصوبه تنظیم بازار و تشکیل یک جلسه در حوزه معاونت امور عمرانی ابتر مانده است، که عمده مشکل موجود تأمین زمین مناسب برای احداث این زیرساخت مهم بازرگانی است.
کد خبر 6088401
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد